Рубрика: Без рубрики

․ Որոշի՛ր յուրաքանչյուր բանջարեղենի արժեքը։

Լուծում
750-550=200(լոլիկ)
400-200=200
200:2=100(գազար)
550-200=350(բրոկոլի)
Պատ․՝200 լոլիկ,100գազար,350բրոկոլի։

12․ Հաշվի՛ր արտահայտության արժեքը։
456 x 400 =
400 x 400 = 160000
50 x 400 = 20000
6 x 400 = 2400
16000+20000+2400=182400
987 x 30 =
900 x 30 = 27000
80 x 30 = 2400
7 x 30 = 210

27000+2400+210=29610
48 x 6000 =
40 x 6000 = 240 000
8 x 6000 = 48000
240000 + 48000 + 6000 =294000

348 x 60 =
300 x 60 = 18000
40 x 60 = 2400
8 x 60 = 480
18000+2000+480=20480
678 x 700 =
600 x 700 = 42000
70 x 700 = 49000
8 x 700 = 5600

640 x 7 =
600 x 7 = 4200
40 x 7 = 280
4200 + 280 = 4480

67800 x 5 =
60000
x 5 = 3000
7000 x
5 = 350000
800 x 5 = 4000
3000+35000+4000=42000
78300 x 6 =
70000 x 6 = 420000
8000 x 6 = 480000
300 x 6 = 1800
420000+480000+1800=481800
69000 x 4 =
60000 x 4 = 240000
9000 x 4 = 36000
240000 + 36000 = 276000

94600 x 9 =
90000 x 9 = 810000
4000 x 9 = 36000
6000 x 9 = 54000
810000 + 36000 + 54000 =1386000

Рубрика: Без рубрики

Հովանես Թումանյանի ինստիտուտ թագարան։

Ես ուրբաթ օրը դասարացիներիս հետ գնացել էի Հովհաննես Թումանյանի ինստիտուտ թանգարան ։ Հովհաննես Թումանյանը ծնվել ու ապրել է Լոռվա Դսեղ գյուղում ։ Նա ապրել է 54 տարի։Հովհաննես Թումանյանի ինստիտուտ թագարանը ունի 54 աստիճան ։ Այնտեղ ինձ դուր եկավ մի սենյակ որտեղ 3 դեով ցուցադրված էր թէ ինչպես է Թումանյանը քայլում իր սենյակում։Իր հագուստները, հյուրասենյակը ,իր գրապահարանը ինձ դուր եկավ ։

Рубрика: Без рубрики

Նամակ Փանոսին

Բարև Ձախորդ Փանոս ,ինչու՞ ես դու այդքան անհաջողակ ու միամիտ

Կարծում եմ որ մի քիչ խելացի մտածես ամեն ինչ հաջող կլինի։

Հարցեր և առաջադրանքներ
Փորձի՛ր բացատրել:

գործը ձախ գնալ – գործը անհաջող ընթացք ստանալ
միտք անել – մտածել
ձենի վրա վեր են կենում – ձայն լսել
տակն անել – վախենալ
ճամփան ծռել – ճանապարը փոխել
քեֆի տաք ժամանակն է – ուրախանալ
վրա տալ – հարձակվել
մթան հետ – մթություն
գլուխը քարը – ինչ ուզում է թող անի
դես Փանոս, դեն Փանոս – գնա,արի

Տեքստում այս նախադասությունները գտի՛ր և ավարտի՛ր:

Ինքը մի բարի մարդ է լինում , բայց ինչ գործ որ բռնում է՝ ձախ է գնում ։
Շատ է քաշում, թե՝ քիչ էտ էլ ինքը կիմանա,ծառը ճռճռալով գալիս է զարկում ,տակովն անում սելը ջարդում,եզներն էլ հետը։ :
Ասում է՝ գլուխը քարը ,չեղավ ,չեղավ,արի գոնե մի բադ սպանեմ,տանեմ տամ կնկանս :
Դու մի ասիլ՝ էդ գիշեր էլ ախպոր մոտ մեծարք կա ,քեֆի էլ էն տաք ժամանակն է։

  1. Ա և Բ շարքերում գտի՛ր հոմանիշ բառազույգեր:

Ա. Ժամ, տկլոր, վճռել, պսակվել, եղբայր
Բ. Որոշել, ախպեր, ամուսնանալ, եկեղեցի, մերկ

  1. Ձախորդ Փանոսին նամակ գրի՛ր:
Рубрика: Без рубрики

ՇՈՒՆՆ ՈՒ ԿԱՏՈՒՆ

ՇՈՒՆՆ ՈՒ ԿԱՏՈՒՆ
Հովհաննես Թումանյան
I
Ժամանակով Կատուն ճոն էր,
Շունն էլ գլխին գդակ չուներ,
Միայն, գիտեմ ոչորդիանց որդի, Ճանկել էր մի գառան մորթի: Եկավ մի օր, ձմեռվան մտին, Կատվի կուշտը տարավ մորթին: — Բարի’ աջողում, ուստա Փիսո, Գլուխս մրսեց, ի սեր աստծո, Ա՛ռ էս մորթին ու ինձ համար Մի գդակ կարի գլխիս հարմար: Վարձիդ համար միամիտ մնա՛, Համա-համա շատ չուշանա: — Աչքիս վրա, քեռի Քուչի, Մի գդակ ա, հո մի քուրք չի․ Քու թանկագին խաթեր համար Ուրբաթ օրը համեցեք տար: Փողի մասին ավելորդ ա, Մեր մեջ խոսելն էլ ամոթ ա, Ի՜նչ մեծ բան ա, տո՜, հե՛ր oրհնած, Միա՜յն, միա՜յն մի գդակի վարձ: Ուրբաթ օրը քեռի Քուչին
Ուստից առաջբաց-բաց կուճին Թափ-թափ տալով ծանր ու մեծ,
Ուստա Կատվի շեմքում կանգնեց.
— Ուստեն ո՞ւր ա… փափախս ո՞ւր ա…
— Մի քիչ կացի, հրես կերևա:
II
Ուստեն եկավ քուրքը հագին,
Շանը տեսավ, բեղի տակին
Իրեն-իրեն քիչ փընթփընթաց,
Ու մուշտարու վրա թնդաց.
— Ցուրտը տարա՞վ… վա՜հ, տնա՛շեն,
Չես թող անում մի շունչ քաշեն.
Հեշտ բան հո չի՞, հլա նոր եմ
Ցրցամ տվել, թե որ կարեմ:
— Դե հե՛ր օրհնած, էտե՛նց ասա,
Էդ բարկանալդ էլ ընչի՞ս ա:
Փող եմ տվել, վախտին կարի,
Թե չէ` ասա, էգուց արի:
Հա՛մ ասում ես, հա՛մ չես կարում,
Հա՛մ խոսում ես, վրես գոռում,
Հա՛մ, հա՛մ, հա՛մ, հա՛մ,
Քանի, ախպեր, գնամ ու գամ…
Ասավ Քուչին ու նեղացած
Վերադարձավ գլուխը բաց:
III
Մին էլ եկավ, դարձյալ չկար.
Էս անգամը դիպան իրար.
Էլ անպատիվ, անկարգ խոսքեր,
Էլ հին ու նո՜ր, էլ հերն ու մե՜ր,
Էլ գող Փիսո՜, էլ քաչալ Շո՜ւն…
Բանը հասավ դիվանբաշուն:
Շունը մինչև գնաց, եկավ,
Ուստա Կատուն կոտրն ընկավ,
Գլուխն առավ ու մի գիշեր
Հայդե՛, կորավ. Էն կորչիլն էր․․․
IV
Էն օրվանից մինչև օրս էլ
Շունն էս բանը չի մոռացել,
Մտքում հլա դեռ պահում ա,
Որտեղ Կատվին պատահում ա,
Վեր ա թըռչում, վրա վազում,
Իրեն մորթին ետ ա ուզում.
Իսկ սևերես Կատուն հանկարծ
Ետ ա դառնում ու բարկացած
Փշտացնում ա. մթամ նոր եմ
Ցրցամ տվել, թե որ կարեմ: